O termo olmeca foi acuñado polos arqueólogos no século XX para referirse aos característicos vestixios desta cultura. A palabra olmeca significa en lingua náhuatl “xente do país do hule (goma)”. Este nome relaciónase coa existencia na zona de árbores dos que extraían o látex. Non se sabe como se chamaban a si mesmos, só chegounos o nome co que os aztecas se referían aos olmecas.
A influencia de Sumeria nas civilizacións posteriores é incalculable e pódese rastrexar en diversas áreas da vida humana. A súa pegada é indeleble na historia da humanidade.
Na Antiga Roma, as fragrancias eran moito máis que simples aromas agradables; eran portadoras de maxia e misticismo. Os perfumes tiñan o poder de transformar o ambiente e de transportar ás persoas a un estado de éxtase espiritual. Considerados como pontes entre o humano e o divino, estes elixires aromáticos eran utilizados en cerimonias relixiosas para invocar aos deuses e pedir o seu favor.
As supersticións durante a Idade Media xogaron un papel de gran incidencia na vida e na mentalidade das persoas daquela época. Con numerosas orixes e formas como podemos comprobar nesta publicación, estas crenzas e costumes revelan un mundo marcado pola espiritualidade, a maxia e o misticismo.
En exipcio antigo existen tantos termos relacionados co concepto da beleza como, probablemente, non haxa noutras linguas antigas.
Aínda que hoxe en día considéranse bárbaras e supersticiosas, no seu momento, as ordalías foron vistas como unha maneira lexítima de buscar a verdade en ausencia de evidencia concreta, ofrecendo un fascinante estudo sobre como as sociedades humanas han loitado cos conceptos de xustiza, inocencia e culpabilidade ao longo da historia.