A Idade Media careceu de Teatro, con maiúscula, pero a cambio procedeu a teatralizar os principais acontecementos da vida. A liturxia, a morte, as entradas de personaxes reais nas cidades, os torneos, as festas… rodéanse dun complexo aparello espectacular integrado frecuentemente por recursos escenográficos que hoxe consideramos teatrais, incluíndo diálogos, acción etc.
Teorizouse que o afecto faltaba en gran medida na casa medieval. Algunhas das razóns que se expuxeron para apoiar esta noción inclúen o infanticidio desenfrenado, a alta mortalidade infantil, o uso do traballo infantil e a disciplina extrema.
As choradeiras eran mulleres que colaboraban nos ritos funerarios. Choraban e louban ao defunto no velorio, na procesión e ás portas do templo, e iso a cambio dunha certa paga. O número era maior ou menor en función do orzamento achegado pola familia.
Na tradición cristiá, o xuízo dos mortos sitúase nun contexto apocalíptico ao final dos tempos. O concepto de Xuízo Final irá evolucionando a partir da concepción básica da chegada da Apocalipse, momento en que se decide conxuntamente o destino final da humanidade.
O consumo de alimentos na Idade Media estaba directamente relacionado coa clase social de cada individuo.
A violencia non está inscrita nos xenes do ser humano e a súa aparición débese a causas históricas e sociais. Por suposto, a Idade Media adoita asociarse, entre outras características, á violencia.