Na Antiga Roma, as fragrancias eran moito máis que simples aromas agradables; eran portadoras de maxia e misticismo. Os perfumes tiñan o poder de transformar o ambiente e de transportar ás persoas a un estado de éxtase espiritual. Considerados como pontes entre o humano e o divino, estes elixires aromáticos eran utilizados en cerimonias relixiosas para invocar aos deuses e pedir o seu favor.
As supersticións durante a Idade Media xogaron un papel de gran incidencia na vida e na mentalidade das persoas daquela época. Con numerosas orixes e formas como podemos comprobar nesta publicación, estas crenzas e costumes revelan un mundo marcado pola espiritualidade, a maxia e o misticismo.
En exipcio antigo existen tantos termos relacionados co concepto da beleza como, probablemente, non haxa noutras linguas antigas.
Tendo en cuenta a súa fundamental dimensión propagandística, o Auto de Fe como cerimonia, resulta inseparable dos relatos da súa celebración, dado que, como auténticos medios de adoctrinamiento de masas, os papeis impresos subliñaban o seu sentido, axudando a unha comprensión posterior de tales ritos, tanto aos espectadores visuais que os seguían, como aos imaxinarios de entón e agora.
A Orde do Toisón de Ouro foi ante todo unha alianza estratéxica deseñada pola Casa de Borgoña e concibida a gran escala que pretendeu articular politicamente a nova Europa que xurdía da Baixa Media, e que alcanzaría unha dimensión aínda maior unha vez caeu baixo o control da poderosa Casa de Austria, que a converteu nun dos seus instrumentos máis eficaces para alcanzar o dominio universal.
O comercio na Idade Media sentou as bases para o desenvolvemento do sistema económico moderno. Os roteiros comerciais establecidos durante este período facilitaron o intercambio de ideas, coñecementos e produtos entre distintas culturas e civilizacións.